با توجه به اهمیت بیماریهای ذکر شده، اطلاع رسانی و ارتقای سطح آموزش جامعه دراین زمینه اهمیت ویژه‌ای دارد. اغلب کارشناسان و متخصصان دامپزشکی با بیان این مطلب که هر روز بر تعداد افرادی که به نگهداری حیوانات خانگی رو می‌آورند اضافه می‌شود، تاکید می‌کنند در تمام جوامع، مهم‌ترین مشکلی که در این زمینه مطرح می‌شود مسئله بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان است. به همین جهت در این مقاله سعی کردیم مروری کوتاه بر چند بیماری قابل انتقال از حیوانات خانگی به انسان داشته باشیم.

بیماریهای مشترک بین حیوانات خانگی و انسان

بیماری خراش گربه

بیماری که از گربه به انسان منتقل می‌شود، بیماری خراش پنجه گربه است. به طور معمول زیر ناخن گربه یک سری میکروب موجود است که در صورت چنگ زدن گربه به فرد و انتقال این میکروب ها از زیر ناخن به درون زخم، انسان تا ۳ روز متوالی تب می‌کند و گاهی نیز دچار تهوع و سردرد می‌شود.

درماتوفیتوز (کچلی یا قارچ پوستی)

عامل این بیماری کرم نیست بلکه یک بیماری قارچی است. این بیماری پوستی می‌تواند به وسیله تماس پوست با موی حیوان آلوده به ویژه گربه به انسان منتقل شود. درماتوفیتوز می‌تواند از حیوانات دیگر نیز به انسان منتقل شود(سگ، راسو، اسب، خرگوش و خوکچه هندی). علایم این بیماری ریزش موضعی مو است که در برخی حیوانات غیر قابل رؤیت و تشخیص است.

آنفولانزای پرندگان

شاید برایتان تعجب برانگیز باشد که گربه مستعد بیماری توسط ویروس H5N1 (آنفولانرای پرندگان) است. گربه‌ها همچنین می توانند این ویروس را در میان یکدیگر منتشرکنند. ولی کارشناسان معتقدند که با توجه به آزمایش های صورت گرفته، خطری درمورد ابتلای انسان از طریق گربه ها وجود ندارد.

تب گزش جوندگان

یک بیماری ویروسی قابل انتقال از جوندگان به انسان است که با استشمام ذرات معلق در هوا که از ادرار، مدفوع و بزاق آلوده ی جوندگان (موش و همستر) منتشر می‌شود، منتقل می‌گردد. این بیماری می‌تواند علایمی مانند ضعف‌های عضلانی و حتی فلجی ایجاد کند و متأسفانه درمان قاطعی برای آن وجود ندارد.

تب گزش جوندگان یک بیماری باکتریایی است که از گاز گرفتن، پنجه گرفتن، پنجه کشیدن یا غذا و آب آلوده به مدفوع جوندگان منتقل می‌شود. این بیماری در انسان علایمی مانند سرماخوردگی ایجاد می‌کند که شامل تب، سردرد و دردهای عضلانی است.

سالمونلوز

سالمونوز یک بیماری باکتریایی قابل انتقال است که از مدفوع حیوانات به ویژه خزندگان و اردک‌ها و جوجه مرغ ها سرایت می‌کند. اغلب خزندگان در دستگاه گوارش خود دارای سالمونلا هستند و باکتری سالمونلا روی پوست آن‌ها نیز ممکن است دیده شود یا حتی روی قفس و محل زندگی آن‌ها. به هر حال سالمونلا جزو باکتری های نرمال (فلور طبیعی) خزندگان است. اگر به آن‌ها اجازه رفت و آمد در منزل بدهید، باعث انتقال و گسترش بیماری به تمام نقاط منزل خواهید داشت.

مایکو باکتریوم

مایکوباکتریوم باکتری اصلی قابل انتقال از ماهی و آکواریوم است. رایج‌ترین راه انتقال مایکوباکتریوم به انسان وجود زخم‌های باز مانند بریدگی و خراش‌های روی پوست است. برای جلوگیری از انتقال این باکتری هیچ گاه دست خود را وارد آکواریوم نکنید و هنگام تمیز کردن آکواریوم از دستکش استفاده کنید.

تب طوطی

Psittacosis یا تب طوطی یک بیماری مشترک بین انسان و پرندگان است. این باکتری در فضولات و ترشحات بینی پرنده دیده می‌شود. انسان می تواند با استشمام ذرات خشک شده و معلق در هوا به بیماری مبتلا شود. اگر کسی دارای پرنده ی خانگی است و علایمی چون تب، احساس گرما، سرفه خشک یا سردرد و دردهای عضلانی دارد، بهتر است برای بررسی سلامت خود به پزشک مراجعه کند.

ویروس B

یکی از عفونت‌های خطرناک مشترک بین انسان و میمون است که از انواع میمون‌ها به انسان منتقل می شود. این بیماری کشنده است و انتقال اغلب از محل گاز گرفتگی میمون صورت می‌گیرد. این ویروس در محل زندگی میمون به شکل بومی وجود دارد. پس باید در تماس با میمون ها نهایت دقت را به کار برد.

تب زرد

تب زرد یا استفراغ سیاه بیماری خطرناک دیگری است که از میمون به انسان منتقل می‌شود و راه انتقال آن از طریق گزش پشه است. این بیماری دوره کمون ۳-۶ روزه دارد. بیماری به صورت متغیر و غیر آشکار تا بیماری کشنده اتفاق می‌افتد. موارد خفیف شبیه آنفولانزا است. در موارد حاد تب شدید همراه با سردرد، تهوع، استفراغ و ضعف وجود دارد. تب دو مرحله‌ای است و کلیه و کبد تحت تأثیر قرار می گیرند، تا هموارژی (خونریزی) و زردی ایجاد شود.

تب خونریزی دهنده ی کریمه – کنگو

تب خونریزی دهنده ی کریمه – کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی خطرناک و واگیردار و گاهی برای انسان کشنده است که با تب و خونریزی همراه است. با وجود این که بیماری مخصوص حیواناتی از جمله خرگوش، پرندگان، گاو و گوسفند است اما موارد تک گیر و همه‌گیری های ناگهانی این بیماریها در انسان نیز اتفاق می‌افتد.

آلرژی

پزشکان معتقدند ۲۰ تا ۲۵ درصد افراد از نظر ژنتیکی در معرض آلرژی قرار دارند. بیش ازیک قرن است که پزشکان به درمان ناراحتی های آلرژی می پردازند. اما ریشه‌ای که رو به افزایش است در پرده‌ای از ابهام است. بزاق و سایر ترشحات بدن جانورانی مانند گربه، موش صحرایی و اسب می‌تواند سبب ایجاد آلرژی در انسان شود. عامل آلرژی‌زا در گربه شناخته شده و این عامل، پروتئینی است که در بزاق جانور موجود است و پس از خشک شدن بزاق چسبیده به موهای گربه به صورت ذرات کوچک تر از ۵ میکرون در هوا پراکنده می شود که در انسان ایجاد آلرژی می کند.