اگر حیوانات را واقعاً دوست داریم، چند اصل ساده را فراموش نکنیم:
مالکیت یک حیوان؟
همیشه به یاد داشته باشیم که ما حافظ حیوانات هستیم نه مالک آنها. در روابط انسان با حیوان همانند روابط انسان با انسان “مالکیت” معنایی ندارد.
حیواندوستی یا حیوان آزاری؟
مرز بین حیواندوستی و حیوانآزاری گاهی بسیار باریک است. نگهداری یک بلبل خرمای تنها در یک قفس، حیوانآزاری است نه حیواندوستی. اگر برای آنکه پرنده بخواند، او را تنها نگه داشتهایم، بهتر است به جای تنها گذاشتن پرندۀ بیچاره، صدای آواز یک بلبل را ضبط کنیم و از ضبط صوت یا کامپیوتر برای پخش مداوم صدا استفاده کنیم! ما زندانبان حیوانات نیستیم. بهتر است عشق خود به حیوانات را با آزاد کردن آنها (در صورت امکان) و یا حداقل با فراهم کردن اسباب شادی آنها نشان دهیم نه با اسیر کردن و گرفتن خوشیهای آنها. اگر حیوانی امکان زندگی آزاد در طبیعت را دارد، او را اسیر نکنیم. نگهداری یک یا حتی دو یا چند بلبل در قفس در حالی که صدها بلبل آزادانه در شهر زندگی میکنند و مشکل خاصی برای زندگی در طبیعت ندارند، نشانۀ حیواندوستی ما نیست. نگهداری یک موش یا خرگوش در قفس یا نگهداری یک همستر در یک آکواریوم، نشانۀ حیواندوستی نیست. زندانی کردن یک حیوان وحشی در صورتی که حیوان بدون کمک ما قادر به زندگی در طبیعت باشد، حیوانآزاری است. در مورد حیواناتی مثل موشها، پرندگان کوچک، حیوانات وحشی اسیر، لاک پشتها و … که هنوز قابلیت زندگی در طبیعت را دارند، بهتر است در مورد زندگی طبیعی حیوان تحقیق کنیم و کم کم شرایطی فراهم کنیم که حیوان بتواند به طبیعت بازگردد. با آوردن بهانههایی مثل “خودش هم به من یا به اینجا عادت کرده است” یا “اگر هم من آزادش کنم، کس دیگری او را اسیر میکند” خود را گول نزنیم!
آیا شرایط نگهداری یک حیوان خانگی را داریم؟
حتی در مورد حیواناتی که کاملاً اهلی شدهاند یا شرایط محیطی برای آزاد کردن آنها مناسب نیست، بهتر است قبل از آوردن حیوان به خانه از خود بپرسیم “آیا ما حداقل شرایط لازم برای نگهداری این حیوان را داریم؟” تنها زمانی که حیوانی در خطر است یا وضعیت اضطراری ایجاب میکند، اجازه داریم این سوال را به طور موقت فراموش کنیم. نگهداری یک جوجه اردک در اتاق یا قفس ظلم به اوست. اگر حتی یک حوضچه در خانه نداریم که جوجه اردک در طول روز در آن شنا کند، آوردن جوجه اردک به خانه اشتباه است. اگر یک باغچه نداریم که جوجه مرغها در آن بگردند یا در خانه کودکی داریم که مرتب جوجهها را میگیرد یا فشار میدهد ، آوردن جوجهها به خانه اشتباه است. اگر حداقل یک پاسیو نداریم که بلبلها یا پرندگان کوچک در طول روز آزادانه در آن پرواز کنند و لازم است آنها را در قفسهای کوچک زندانی کنیم، آوردن آنها به خانه اشتباه محض است. اگر حداقل یک حوض کوچک نداریم که لاک پشت آبی در آن بماند، آوردن لاک پشت آبی به خانه اشتباه است. اگر جایی برای بازی سگ نداریم یا خانم خانه از سگ متنفر است، آوردن سگ به خانه اشتباه است…
یک حیوان یا چند حیوان؟
نگهداری بسیاری از حیوانات مثل پرندگان، همستر، موش و خرگوش به صورت تکی اشتباه است. این حیوانات حداقل باید به صورت جفت نگهداری شوند. البته جوندگان باید با عمل جراحی عقیم شوند چون در غیر این صورت تعداد آنها خیلی سریع زیاد میشود. در مورد حیواناتی مثل سگ و گربه، تصمیم در مورد نگهداری یک یا چند حیوان، بستگی به شخصیت حیوان و وقت شما دارد:
شخصیت حیوان: بسیاری از سگها و گربهها از داشتن یک هم بازی دائمی لذّت میبرند در حالی که برخی دیگر تکرو هستند و ترجیح میدهند تنها ساعاتی از روز را با همنوعان خود بگذرانند.
وقت شما: اگر در طول روز وقت کافی برای بازی و سرگرمی با سگ یا گربۀ خود را ندارید یا این که حیوان باید چند ساعت در روز تنها بماند، بهتر است دو سگ یا گربه را با هم نگه دارید تا با هم بازی کنند و مشغول شوند. در کنار همبازی، فراهم کردن وسایل سرگرمی و بازی هم اهمیت زیادی دارد. با این حال، فراموش نکنید که حتی در صورت نگهداری دو سگ یا دو گربه، تنها گذاشتن آنها در خانه و مخصوصاً در آپارتمان برای بیشتر از ۵ ساعت در روز اشتباه است. این کار به مرور زمان، باعث به وجود آمدن ناراحتیهای روانی در سگها و گربهها میشود.
